عدم شفافیت، بحران اقتصاد مادورو

منتشر شده روزنامه:وقایع اتفاقیه
شماره ۵۳۰ - شنبه ۳۰ دی 

مادورو در دو سال اخیر سیستم بسیار غیرشفافی را پیش گرفته است. بحث ایجاد کنگره موازی، تغییر قانون اساسی، مخالفت با معترضان و اپوزیسیون، ممنوعیت اعتراضات قانونی و... سیستم غیردموکراتیکی را به نمایش گذاشته است. اروپایی‌ها هم بالطبع نسبت به مسائل حقوق بشری بسیار حساس هستند و مشخصا نسبت به این مسائل واکنش نشان می‌دهند. رفتار‌های سرکوبگرانه دولت مادورو این فضا را برای اتحادیه اروپا در پیروی از آمریکا فراهم کرده است. البته سوالی در‌این‌میان مطرح می‌شود و آن اینکه اصلا اگر گروه‌های مخالف پیروز بشوند آیا می‌توانند تغییری در وضعیت ونزوئلا ایجاد کنند؟ در‌این‌زمینه باید گفت کشور‌های نفتی و رانتیر اصولا با بحران‌های مختلف اقتصادی دست‌درگریبان هستند. در شکست‌های اقتصادی نیز چند نسخه بیشتر پیش‌رو ندارند؛ اولین نسخه بحث‌های ساختاری است که باید در اقتصادشان رعایت کنند. دومین مسئله، مقوله فساد است. این دولت‌ها باید بتوانند راهکار‌هایی موثر برای مقابله با فساد ارائه دهند. از آن مهم‌تر خود رهبران این کشور‌ها باید پاکدست باشند. نکته بعدی نیز مقوله انسجام داخلی است. یعنی هر جایی که دچار این شکست‌ها شده، اگر مقداری شفافیت و پاسخگویی در آن به‌وجود آید یک سری از خلأها را می‌تواند در بلندمدت جبران کند. این شفافیت در کشورهای نفتی مانند ونزوئلا کم است. اقتصاد این کشور حدود ۹۶ درصد وابستگی به این کالای فسیلی دارد. حتی در صادرات نفت هم بحث‌های فساد را مشاهده می‌کنیم. مثلا در صادرات نفت ترجیحی به بهانه گرایش‌های ایدوئولوژیک به کشورهای دیگر و عدم رضایت بخش قابل‌توجهی از مردم، موجب فساد و عدم صداقت در مدیریت شده است. امروز می‌بینیم بخشی از درآمدهای نفتی حتی در مسیر سرکوب مخالفان داخلی هزینه می‌شود. باید گفت اگر مادورو می‌خواهد از این بحران خارج شود باید شفافیت و درنهایت دموکراسی و به‌رسمیت‌شناختن مخالفان را بپذیرد اما عملکرد او این نوید را به ناظران بین‌المللی نمی‌دهد.

هادی اعلمی فریمان...